Osteopatia

Osteopatia to szacunek do natury ludzkiego ciała. Co więcej, osteopatia to nie tylko praktyka, ale filozofia. Wywodzi się z przekonania, że soma (ciało) i psyche stanowią całość, że organizm ludzki posiada naturalne zdolności do samoregeneracji, że wyleczenie zależy od samego pacjenta, jego sił witalnych i wiary w wyzdrowienie. W związku z tym osteopata będzie stymulował procesy naprawcze organizmu, usuwał przeszkody, które nie pozwalają na samoregenerację i asystował pacjentowi w jego powrocie do zdrowia. „Find it, fix it, leave it and let the nature do the rest” - „Znajdź to, napraw, zostaw i pozwól naturze zrobić resztę” tak w zwyczaju miał mawiać ojciec osteopatii Andrew Taylor Still. Słowo osteopatia wywodzi się z greki, gdzie człon osteon oznacza kość a patheia - pasja. Osteopatia opiera się na wiedzy anatomicznej i fizjologicznej, a także na znajomości biomechaniki układu kostno-mięśniowego. Ocenia wpływ czynników fizycznych i psychicznych na powstanie dolegliwości na które uskarża się pacjent. Zadaniem osteopaty jest pobudzanie zdolności samoregeneracji za pomocą technik manualnych. Techniki te mają na celu uwolnić napięcia skumulowane w ciele pacjenta, dzięki czemu zostaje zrównoważona zaburzona allostaza organizmu. Osteopata, posiada również szeroką wiedzę ogólnomedyczną, pozwalającą na wykrycie patologii niekwalifikujących się do leczenia manualnego. W takich przypadkach osteopata kieruje pacjenta do odpowiedniego specjalisty.

Trzy główne filary osteopatii to:

• osteopatia parietalna – techniki / podejście mające na celu wpłynąć na funkcję układu ruchu (stawy, mięśnie, powięź);
• osteopatia wisceralna – techniki / podejście mające na celu wpłynąć na funkcję narządów wewnętrznych;
• osteopatia czaszkowo-krzyżowa – techniki / podejście mające głównie na celu wpłynąć na funkcję struktur wewnątrz czaszki i na cały organizm.

Główne przeciwwskazania do zabiegów osteopatycznych:

• brak zgody pacjenta,
• stany zagrożenia życia wymagające interwencji lekarskiej,
• zaawansowane stadia niektórych chorób psychicznych,
• ciążę w początkowym okresie.

Główne wskazania do zabiegów osteopatycznych:

• zespoły bólowe narządu ruchu (zespoły bólowe kręgosłupa, dyskopatie, rwa kulszowa, udowa, ramienna, neuralgia międzyżebrowa i podpotyliczna, zaburzenia ruchomości stawów, wady postawy),
• zespoły bólowe i dolegliwości czaszkowo-krzyżowe (migreny, zawroty głowy, stany psychosomatyczne, depresyjne, napięciowe i lękowe, autyzm, ADHD, nerwice, chroniczne zapalenia zatok i uszu, problemy neurologiczne i neurochirurgiczne, wady wzroku słuchu i wymowy), 
• dolegliwości narządów wewnętrznych, układu gastroenterologicznego, urologicznego, ginekologicznego, krążenia i oddechowego (w szczególności rozległe bóle o niekorzenionej topografii, bóle promieniujące na całe ciało, bóle brzucha i klatki piersiowej, problemy z nietrzymaniem moczu, zastoje limfatyczne, osłabienie odporności, bolesne miesiączki, refluks żołądka, nadwrażliwość układu pokarmowego, urazy okołoporodowe i zaburzenia rozwoju, a także wspomaganie leczenia innych chorób i minimalizacji powikłań pochorobowych, pooperacyjnych i powypadkowych).

Osteopaci różnią się więc od fizjoterapeutów szerszą wiedzą w zakresie medycznym, innym spojrzeniem na dysfunkcje układu ruchu i funkcjonowanie całego organizmu. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania, zawód osteopaty jest wpisany do Polskiej Klasyfikacji Zawodów i Specjalności pod nr. 323010 i na tej  podstawie Uczelnie dokonują nauczania zawodowego w tym zakresie. Aby zostać osteopatą najpierw trzeba uzyskać tytuł lekarza medycyny lub fizjoterapeuty na pięcioletnich studiach magisterskich. Następnie należy odbyć studia osteopatyczne, które również trwają cztery lub pięć lat. Po ukończeniu nauki i zdaniu egzaminu klinicznego uzyskuje się prawo do wykonywania zawodu osteopaty. Tak zaawansowana edukacja jest niezbędna, gdyż specjalista tej dziedziny musi posiadać szersze spojrzenie na anomalie układu ruchowego i funkcjonowanie całego organizmu.