Wątpliwości dotyczące powyższych tematów rozwieje fizjoterapeuta dziecięcy, mgr Justyna Iwanek
Jaką metodą jest metoda FITS w rehabilitacji skoliozy? Jakie elementy terapeutyczne zawiera w sobie ta metoda?
Terapia skolioz metodą FITS obejmuje przede wszystkim szczegółowe badanie postawy pacjenta, testy kliniczne oraz ocenę zdjęć rentgenowskich. W drugim etapie następuje przygotowanie struktur mięśniowo - powięziowych u dziecka ograniczających ruch korekcyjny poprzez zastosowanie różnych technik energizacji mięśni. Są to m.in. terapia manualna, poizometryczna relaksacja mięśni, techniki powięziowe, terapia PNF. W kolejnym etapie następuje opracowanie nowych korekcyjnych wzorców postawy pacjenta, dążenie do ich stabilizacji oraz wykorzystania w pozycjach funkcjonalnych.
Czym jest terapia manualna (wg. szkoły niemieckiej)?
Terapia manualna (szkoła niemiecka) to diagnozowanie i leczenie zaburzeń strukturalnych narządu ruchu (stawów, mięśni, nerwów). Fizjoterapeuta stosując tę metodę, dzięki rozbudowanemu schematowi badania różnicującego, jest w stanie za pomocą szczegółowego wywiadu i badania, odnaleźć zaburzone struktury, ocenić stopień ich uszkodzenia oraz przeanalizować mechanizmy pojawienia się dolegliwości. To pozwala postawić hipotezę zaburzenia strukturalnego u pacjenta.
Co jest najistotniejsze w przypadku odwracalnych zaburzeń narządu ruchu, system szkolenia terapii manualnej wiąże się przede wszystkim z obszernym wywiadem z pacjentem i wnikliwym badaniem. Przyczyna dolegliwości często wiąże się z dysproporcją pomiędzy możliwościami tkanki do przyjmowania obciążenia, a jej rzeczywistym obciążaniem.
Leczenie skolioz zatem polega na zniesieniu tej dysproporcji i przywracaniu fizjologicznej "symbiozy" pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Stosowane są w tym przypadku techniki takie, jak: mobilizacja stawów, neuromobilizacje struktur nerwowych, leczenie tkanek miękkich (tj. mięśni, więzadeł, ścięgien), a także medyczny trening funkcjonalny z użyciem urządzeń treningowych dostosowanych do problemów pacjentów.
Co to jest koncepcja PNF?
PNF jest koncepcją, która posiada własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Jej podstawowym celem jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni czy zakres ruchu, czyli to co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań.
W PNF pracjent powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. Ustala on cele terapii. Terapeuta ma w tym wypadku rolę doradczą. Dzięki takiemu podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą.
